Οι ημέρες πέρασαν σαν… νερό! Η 6η Ιουλίου απέχει μόνο 20 ημέρες… Πιστεύουμε ότι για την ημερίδα στα Βραγκιανά, είναι όλα ρυθμισμένα και απομένει η τελική φάση οργάνωσης και η διεξαγωγή του. Πολύ δε περισσότερο πιστεύουμε ότι είναι έτοιμοι οι φορείς και τα άτομα που θα θέλουν να κάνουν παρεμβάσεις.
Όπως είναι γνωστό, η πρώτη φάση της ημερίδας θα περιλαμβάνει ενημέρωση από τους γνώστες των δυνατοτήτων ανάπτυξης περιοχών σαν τη δική μας, τους γνώστες των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στα οποία θα μπορούσε κάποιος να εντάξει μια δραστηριότητα σε ορεινή περιοχή όπως είναι η Αργιθέα καθώς και τις τοποθετήσεις κυβερνητικών και πολιτικών φορέων.
Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς οι Αργιθεάτες δεν είχαμε πολλές έως… καμία ευκαιρία να προβάλουμε τα προβλήματά μας. Ακόμα και το Παναργιθεάτικο Συνέδριο, έστω και για τυπικούς λόγους - όπως είχαν καταντήσει τελευταία - έχει μερικά χρόνια να γίνει.
Φέτος μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία, με τη διεξαγωγή της ημερίδας στις 6 Ιουλίου στην Αργιθέα, για την Ανάπτυξη της κοιλάδας του Αχελώου, να προβάλουμε τα προβλήματά μας αυτή τη φορά και εκτός των συνόρων της Ελλάδος.
Θα ρωτήσει κάποιος: Και τι θα γίνει αν προβάλουμε για μια φορά ακόμα τα προβλήματά μας; Ήδη είπαμε το ένα που θα γίνει, θα προβληθούν τα προβλήματά και εκτός Ελλάδος. Ένα άλλο που θα γίνει είναι το ότι θα δείξουμε σε όλους, προς πάσα κατεύθυνση, ότι «είμαστε εδώ και διεκδικούμε», και τέλος, όπως έχουμε ξαναπεί, «πάντα πρέπει να ελπίζουμε και να αγωνιζόμαστε, ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε τον αγώνα, όποιος δεν αγωνίζεται τον έχει ήδη χαμένο»!
Ο αγώνας πρέπει να γίνεται από κάθε μετερίζι!!! Είτε ζούμε μόνιμα ο κάθε ένας μας στο χωριό του στην Αργιθέα, είτε ζούμε λίγο ή πολύ μακριά από το χωριό μας πρέπει να δίνουμε τον αγώνα μας.
Ό,τι καλό γίνεται στον τόπο μας, είναι σημαντικό για όλους. Όσοι ζουν στα χωριά μας το απολαμβάνουν καθημερινά και προσφέρει έστω ελάχιστη καλυτέρευση στη ζωή τους, αλλά και όσοι ζουν μακριά, απολαμβάνουν περισσότερες ευκολίες και ποιότητα ζωής έστω τις λίγες ημέρες που επισκέπτονται τα πατρογονικά.
Τέλος, όσοι ζουν στα χωριά μας δεν είναι ξένοι προς όσους ζουν μακριά και όταν τα παιδιά τους, τα αδέλφια τους, οι συγγενείς τους, οι συγχωριανοί τους, οι κοντοχωριανοί τους, οι πατριώτες τους δίνουν το δικό τους αγώνα για τον τόπο, απ’ όπου βρίσκονται, νοιώθουν και εκείνοι ότι δεν είναι μόνοι. Αισθάνονται ότι οι ξενιτεμένοι τους δεν έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους την ώρα που έπαιρναν το δρόμο της ξενιτιάς, είτε οι ίδιοι είτε οι γονείς τους.
Το katafylli.gr στηρίζει κάθε προσπάθεια για καλυτέρευση της ζωής στα χωριά μας!
