Aργιθεάτισσες και Αργιθεάτες, φίλες και φίλοι,

   κρίνεται από μέρους μου σκόπιμο να γίνει βηματική ενημέρωση της ιστορικής μου έρευνας για το μοναδικό και πολύτιμο έκθεμα του ζεύγους των χρυσών ενωτίων - σκουλαρικιών που βρέθηκαν στην πρωτεύουσα της Αρχαίας Αθαμανίας, την Αργιθέα.

   Από μικρό παιδί και πριν καν έρθω στην Αθήνα (1965) είχα ακούσει πως στην Αργιθέα ανευρέθησαν δυο χρυσά περιστέρια. Η είδηση αυτή περπάτησε από Χωριό σε Χωριό, η φαντασία οργίαζε και όλοι φανταζόμασταν πως αυτά θα ήταν μεγέθους περιστεριού.

   Επλανάτο δε η είδηση μία ότι βρέθηκαν στα Σελιπιανά (σημερινό Καταφύλλι), μία ότι βρέθηκαν στην Αργιθέα (παλιό Κνίσσοβο)- εδώ εικάζεται κατά τον συγγραφέα Β. Κοτσιώρη (ίδετε σελίδες 22 & 23 βιβλίου του Η ΑΡΓΙΘΕΑ - Αθήναι 1972 όπου κάμει ειδική αναφορά) [ένα από τα δυο Χωριά φέρονται να ήταν η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αρχαίας Αθαμανίας] και ότι αυτά έφυγαν στο αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου.

   Τη 10ετία του 90 και με βάση την πληροφόρηση για την ύπαρξή τους στο Μουσείο του Βόλου ζήτησα από εκεί περαιτέρω ενημέρωση και προφορικά μου ειπώθηκε πως αυτά δεν είναι στο Βόλο αλλά πρέπει να μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και η περίπτωσή τους να απασχόλησε το Υπουργείο Πολιτισμού (ΚΑΣ) και ότι για το θέμα αυτό έγραψαν και εφημερίδες της εποχής εκείνης.

   Αργότερα έχοντας θολή πληροφορία ότι αυτά πρέπει να βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - αίθουσα Καραπάνου επισκέφθηκα το Μουσείο και την αίθουσα ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ όπου από εκεί οι αρχαιολογικοί φύλακες με παρέπεμψαν στην αίθουσα των χρυσών κοσμημάτων.

   Πράγματι ανήλθα εις τον όροφο όπου αυτά εκτίθενται και εκεί μετά από θέαση όλων των ευρημάτων κατέληξα στην υάλινη προθήκη με τα χρυσά κοσμήματα από τη Θεσσαλία.

   Εκεί, πιστεύοντας πως τα έχω μπροστά μου και επηρεασμένος από τις αφηγήσεις, τα μάτια μου στάθηκαν στα δυο χρυσά ενώτια και τα θαύμασα για την λεπτή γραμμή τους, το πρωτότυπό τους και το θάμπος που εξέπεμπαν!!!

   Πραγματικά ξεχώριζαν!!! Δεν είχαν όμως ενημερωτική πινακίδα ώστε να βεβαιωθώ και επισήμως εάν ήταν αυτά που γύρευα.

   Επιστρέψας στο γραφείο μου με μια ευφορία ότι έφτασα στην πραγματική αλήθεια πλέον και όχι σε μύθο συνέταξα προς το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο το παρακάτω έγγραφο-επιστολή μου και το απέστειλα με email.

[(εστάλη 9.5.2014 και ώρα 6.15 μ.μ Προς Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)

Από: Μενέλαος Παπαδημητρίου [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]

Αποστολή: Παρασκευή, 9 Μαΐου 2014 6:15 μμ

Προς: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Θέμα: Παροχή ενημέρωσης από μέρους της αρμοδίας Υπηρεσίας του Μουσείου σχετικά με τα αριθμ. 8 χρυσά ενώτια με περιστέρια του 3ου π.Χ. αιώνα (Χρ. 1474) που βρίσκονται στην αίθουσα παρουσίασης - έκθεσης και στην ενότητα των χρυσών κοσμημάτων από τη Θεσσαλία.

Προς Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σήμερα στις 6:15 μ.μ.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΘΕΜΑ : ΧΡΥΣΑ ΕΝΩΤΙΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ – ΚΑΤΑΦΥΛΛΙ ΑΡΓΙΘΕΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

   Κυρίες- Κύριοι υποβάλλω την υπόληψή μου με την παρούσα επιστολή μου.

   Κατάγομαι από την Αργιθέα Καρδίτσας και συγκεκριμένα από το Χωριό Ανθηρό.

   Είμαι δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω και Συμβουλίου Επικρατείας - δικηγορώ δε στην Αθήνα και είμαι και Νομικός Σύμβουλος του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνος και πέραν του επαγγέλματος-λειτουργήματός μου ασχολούμαι για 4 δεκαετίες με την ιστορία, τον πολιτισμό, τα μνημεία και τις παραδόσεις των Χωριών της Ιδιαίτερης Πατρίδας μου, της Καρδίτσας και της Θεσσαλίας γενικότερα (αυτά όχι προς δημιουργία εντυπώσεων-απλά να γνωρίζετε κατ΄ελάχιστον κάτι από τον αιτούντα - άλλωστε στο διαδίκτυο μπορείτε να δείτε ένα μέρος των ενασχολήσεών μου).

   Στην προσπάθειά μου αυτή μου ήλθε ενημέρωση πως δήθεν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και στην αίθουσα ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ υπάρχουν και εκτίθενται δυο χρυσά ενώτια με περιστέρια της περιόδου Ελληνιστικών Χρόνων που βρέθηκαν στο Χωριό ΚΑΤΑΦΥΛΛΙ - παλιό Χωριό Σελιπιανά της ΑΡΓΙΘΕΑΣ (εκεί φέρεται να ήταν βασιλιάς ο ΣΕΛΙΠΟΣ).

   Πρόσφατα επισκέφθηκα το Μουσείο και την αίθουσα ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ όπου από εκεί οι αρχαιολογικοί φύλακες με παρέπεμψαν στην αίθουσα των χρυσών κοσμημάτων.

   Πράγματι ανήλθα εις τον όροφο όπου αυτά εκτίθενται και εκεί μετά από θέαση όλων των ευρημάτων κατέληξα στην υάλινη προθήκη με τα χρυσά κοσμήματα από τη Θεσσαλία.

   Εκεί, πιστεύοντας πως τα έχω μπροστά μου και επηρεασμένος από τις αφηγήσεις, τα μάτια μου στάθηκαν στα δυο χρυσά ενώτια και τα θαύμασα για την λεπτή γραμμή τους, το πρωτότυπό τους και το θάμπος που εξέπεμπαν!!! Πραγματικά ξεχωρίζουν!!!

   Με σεβασμό ρώτησα την αρχαιοφύλακα αν μπορώ να τα φωτογραφήσω και ευγενικά μου αρνήθηκε καθόσον, ως μου εδήλωσε, τούτο απαγορεύεται στην αίθουσα αυτή. Εν συνεχεία εζήτησα προφορική ενημέρωση περί αυτών και με παρέπεμψαν στην υπηρεσία της εισόδου όπου εκεί μου συνεστήθη να αποστείλω μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου το αίτημά μου και θα λάβω σχετική απάντηση.

   Κατόπιν τούτων παρακαλώ:

   α) να τύχω της ενημέρωσης από μέρους της αρμοδίας Υπηρεσίας του Μουσείου σχετικά με τα αριθμ. 8 χρυσά ενώτια με περιστέρια του 3ου π.Χ αιώνα (Χρ. 1474) που βρίσκονται στην αίθουσα παρουσίασης - έκθεσης και στην ενότητα των χρυσών κοσμημάτων από τη Θεσσαλία - αν πράγματι αυτά ευρέθησαν στο Χωριό ΚΑΤΑΦΥΛΛΙ ΑΡΓΙΘΕΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ . Αν ναι, να έχω και ένα ιστορικό αυτών πότε και από ποιόν ευρέθησαν, αν έγινε ανασκαφή από τις υπηρεσίες, αν ευρέθησαν και άλλα αντικείμενα και είναι στο Μουσείο.

   β) να τύχω ενημέρωσης αν στο Μουσείο φυλάσσονται και εκτίθενται και άλλα αρχαιολογικά αντικείμενα που προέρχονται από τα Χωριά της ΑΡΓΙΘΕΑΣ Καρδίτσας.

   γ) να τύχω ενημέρωσης αν μπορείτε να μου χορηγήσετε 2-3 φωτογραφίες των ενωτίων από το δικό σας αρχείο, άλλως αν δύναται να μου επιτραπεί κατ΄εξαίρεση η φωτογράφηση αυτών.

   Σκοπός μου είναι - περατώνοντας τη μελέτη μου- να παρουσιάσω μία τεκμηριωμένη ιστορική εργασία για την Αργιθέα και να προβάλλω έτσι τον Τόπο μας και τον Πολιτισμό του!!!

   Η απάντησή σας μπορεί να είναι έγγραφη ή και διαδικτυακή στο email μου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. -

   Η διεύθυνσή μου είναι: Αεροπόρου Παπαναστασίου 3 - Ζωγράφου Αττικής και Τ.Κ 157 73 το δε τηλέφωνό μου 6977504 888.

   Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως.

                             Αθήνα, 9.5.2014

                         Μενέλαος Νικ. Παπαδημητρίου

Άμεση η απάντηση του Ε. Α. Μουσείου στην επιστολή μου

[ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Τοσίτσα 1, Αθήνα 106 82

Τηλ. 213 214 4818

Fax. 210 8213573

Πληροφορίες: Χ. Αβρονιδάκη

                                               Αρ. Πρωτ. 5345

   Αγαπητέ κ. Παπαδημητρίου,

   Σε απάντηση του υπ’αριθ. πρωτ. 5345/12-5-2014 ηλεκτρονικού σας μηνύματος, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το ζεύγος χρυσών ενωτίων με αρ. ευρ. Χρ. 1474, ανήκει σε ομάδα αντικειμένων που αγοράστηκαν «παρά του κ. Θωμά Αποστολοπούλου, κατοίκου Αγ. Κωνσταντίνου 33, Καρδίτσης» (απόφασις 6116/10-5-1963, αρ. πρωτ. Μουσ. 276/11-5-1963, Συνεδρία Αρχαιολογικού Συμβουλίου 21/63), αποτελούμενης από τα εξής (όπως αυτά αναφέρονται στο Βιβλίο Εισαγωγής του Εθνικού Μουσείου):

1. Πρώιμο κορινθιακό αλάβαστρο.

2. Μελαμβαφής κοτύλη (εις τεμάχια)

3. Τρία πήλινα ειδώλια

4. Πήλινη πλάκα με παράσταση πολεμιστή και Αμαζόνας

5. Οκτώ νομίσματα

6. Πέντε χάλκινες πόρπες (αρ. ευρ. Συλλογής Χαλκών 17715-17719).

7. Χάλκινος κρίκος, πιθανόν από πόρπη ζώνης (αρ. ευρ. Συλλογής Χαλκών 17714)

8. Χρυσά ενώτια σε μορφή περιστεριών (αρ. ευρ. Συλλογής Αγγείων και Μικροτεχνίας Χρ. 1474)

   H προέλευση «Εκ της Αργιθέας Καρδίτσης» έχει γραφεί εκ των υστέρων στο Βιβλίο Εισαγωγής του Εθνικού Μουσείου, όπως και η παρατήρηση «βλ. άρθρον Μ. Παρασκευαΐδη εν Καθημερινή 24-1-1963»).

   Θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώσουμε ότι άλλα αντικείμενα από την περιοχή των χωριών της Αργιθέας Καρδίτσας δεν φυλάσσονται στο Εθνικό Μουσείο και ότι φωτογραφίες του ζεύγους των ενωτίων Χρ. 1474 υπάρχουν στο Φωτογραφικό μας Αρχείο, από το οποίο και μπορείτε να τις προμηθευτείτε (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., Υπ’ όψιν Φωτογραφικού Αρχείου).

Ο Αναπληρωτής Προϊστάμενος

του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου

κ.α.α.

   Υποχρέωσή μου στην άμεση απάντηση και οι δικές μου άμεσες ευχαριστίες.

[Προς Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Σήμερα στις 11:24 μ.μ.

   Καλησπέρα σας!!!

   Μου δώσατε ιδιαίτερη χαρά απόψε με την απάντησή σας, αλλά και τιμή αφού μου απαντήσατε άμεσα!!!

   Επιβεβαιώνετε με αυτή την απάντηση ότι πράγματι αυτά τα ενώτια προέρχονται εκ της Αργιθέας Καρδίτσης και με αυτό και τις άλλες αναφερόμενες λεπτομέρειες μου ανοίγετε δρόμο να συνεχίσω την έρευνά μου.

   Επιστρέφοντας από τις Εκλογές (έχω διοριστεί δικαστικός αντιπρόσωπος) θα έλθω σε επικοινωνία μαζί σας για τις φωτογραφίες και τυχόν άλλες πληροφορίες.

                     Σας ευχαριστώ από καρδιάς

                         Αθήνα, 14.5.2014

   Στις 17.6.2014 μετέβην στη Γραμματεία του Ε.Α.Μ.

   Εκεί με ευγένεια με υποδέχθηκαν και με ιδιαίτερη ευχαρίστηση μου παρέδωσαν σχετικές φωτογραφίες, το ανωτέρω αριθμ. 5345/2014 έγγραφο και με οδήγησαν και στην αίθουσα των αρχείων των βιβλίων του Μουσείου όπου μου έθεσαν υπόψη την εγγραφή και το ιστορικό των ενωτίων αλλά και των άλλων ευρημάτων από την Αργιθέα.

   Με βάση τα στοιχεία αυτά ήλθα σε επαφή με τον εξαίρετο και υπηρετούντα τα συλλογικά και πολιτιστικά πράγματα της Αργιθέας, το φίλο ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΣΙΝΟΥΛΑ (τον ευχαριστώ θερμά) που υπηρετούσε στα αρχεία του Κράτους και που με βοήθησε και μου ανεύρε τα φύλλα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ (24 Ιανουαρίου 1963) και του ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (Τετάρτη 13 Μαρτίου 1963 σελις 2).

   Α)Να τι γράφει ο εξέχων άνθρωπος των Γραμμάτων Μίλτης Παρασκευαϊδης (Σμυρνιός την καταγωγή) - εκδότης του περιοδικού <Λεσβιακά Γράμματα> και διαπρεπής δημοσιογράφος της Καθημερινής καταπιασθείς και με την αρχαιολογία) σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24 Ιανουαρίου 1963 με τίτλο

                ΤΑ ΟΛΟΧΡΥΣΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ

                ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΙΩΤΙΚΟΝ ΑΓΑΛΜΑ ΤΥΠΟΥ <<ΜΙΚΡΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΙΔΟΣ>>

   Τα νέα δείγματα της αρχαίας Θεσσαλικής και βοιωτικής τέχνης – Το αριστουργηματικόν ζεύγος των χρυσών περιστερών της αρχαίας πρωτευούσης των Αθαμάνων......

<<Tο αριστουργηματικόν ζεύγος των ολοχρύσων περιστερών του 4ου π.Χ. Αιώνος, που ανεκαλύφθη τελευταίως παρά την Αργιθέαν Τρικάλων εις την περιοχήν της πρωτευούσης του παλαιού βασιλείου των Αθαμάνων Θεσσαλίας.

   Είναι από τα καλύτερα του είδους των και ίσως τα τελειώτερα από τα μέχρι σήμερα δημοσιευμένα....Φαίνεται ότι είναι του 4ου π.Χ. Αιώνος και σε αντίθεση με τα περισσότερα γνωστά του είδους των (αυτά) ακολουθούν το <<μέτρον>> της Κλασσικής απλότητος και δεν είναι παραμορφωμένα με δυσανάλογα προς το μέγεθός τους διακοσμητικά στοιχεία.

   Η διακοσμητική ένδειξις των πτύλων των κατά την βάσιν του λαιμού των γίνεται εις περιωρισμένην έκτασιν χωρίς να ζημιώνει την χάριν και την εκφραστικότητα του συνόλου των.

   Κλασσικού τ'υπου είναι και η χρυσή << ροζέτα>> που συνοδεύει το εξάρτημά των.

   Η μόδα των περιστεριών είχεν επικρατήσει κατά την Ελληνιστικήν εποχήν, διότι τα πουλιά αυτά εθεωρούντο ιερά της Αφροδίτης και σύμβολα του έρωτος.

   Λεπτομερείς πληροφορίας δια το είδος των χρυσών περιστεριών της Αργιθέας Τρικάλων μας δίδει ο καθηγητής Αμαντρύ (σημείωση δική μου: πρόκειται περί του Ελληνιστή Γάλλου και αρχαιολόγου Πιέρ Αμαντρύ – (PierAmandry)............

   Το συγγενέστερον δείγμα του νέου χρυσού καλλιτεχνικού ευρήματος της Αργιθέας είναι ίσως το ευρισόμενον εις το Μουσείον Μπενάκη, φωτογραφία του οποίου δημοσιεύεται με αριθμόν 55 εις τον 23ον πίνακα του βιβλίου της BertaSegall<<MoyseoumBenaki– Athen– Katalog…...>> (Αθήνα 1938). Το απόκτημα όμως αυτό της συλλογής Μπενάκη είναι μεταγενέστερον των περιστεριών της Αργιθέας, περίπου του 200 π.Χ. Και παρουσιάζει φόρτον διακοσμητικών στοιχείων που είναι υπερβολικά επιδειξιακός.

   Το νέον εύρημα της Αργιθέας Τρικάλων είναι ως προς την εκφραστικήν χάριν πολύ καλύτερον. Την μελέτην του θα αναλάβει επίσης ο Έφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας κ. Δ. Θεοχάρης ο οποίος θα ερευνήσει και την περιοχήν από την οποίαν προήλθε το νέον πολύτιμον δείγμα της χρυσοχοϊκής τέχνης των Αρχαίων Ελλήνων>>.

Β) Η εβδομαδιαία εφημερίς των Απανταχού Θεσσαλών <ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ> εκδιδομένη εν Αθήναις (Αρχισυντάκτης Τασος Κ. Ζερίγγας) την Τετάρτη 13 Μαρτίου 1963 στη σελίδα 2 δημοσιεύει άρθρο με τίτλο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ - ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ και μεταξύ των άλλων αναφέρει πως: .....Σημαντικωτέρας, όμως, αξίας είναι η τυχαία ανεύρεσις και δύο ευμεγέθων χρυσών περιστερών που αποτελούσαν την κεντρικήν διακόσμησην ζεύγους της Ελληνιστικής εποχής. Τα δυο χρυσά περιστέρια της Αργιθέας, ως κοσμήματα ενωτίων, είναι από τα καλύτερα του είδους των και ίσως τα τελειώτερα μέχρι σήμερον ανευρεθέντα.

Γ) Από την με αριθμό τάξις 1116 εγγραφή στο βιβλίο του Ε. Α. Μουσείου, που εμελέτησα και έλαβα σχετικές φωτογραφίες, και που εγένετο στις 20.5.1963 με σημείωση ως τόπο προέλευσης την Αργιθέα Θεσσαλίας κατεγράφησαν τα εξής αρχαιολογικά ευρήματα, ήτοι:

1)     πρώϊμον Κορινθιακόν αλάβαστρον. Ρόπαλα επί του ώμου, ρόδαξ πολύφυλλος επί του πυθμένος, και λοιπή, κατά ταινίαν διακόσμησις, εξίτηλος, ύψος 0,075.

2)     Μελαμβαφής κοτύλη εις τεμάχια ύψος περίπου 0.09.

3)     Τρία πήλινα εδώλια α) ελλείπει η κεφαλή (κεχωρισμένα) και οι πόδες μετά του αριστερού κάτω μέρους του στόματος. Μορφή φέρουσα ιμάτιον, το οποίον αφήνει ακάλυπτον τον δεξιόν ώμον και την χείραν,ήτις κρατεί στεφανον; β) Η κεφαλή κεχωρισμένη από του σώματος, χείρες επί γονάτων γ) Ακέφαλον ειδώλιον καθημένων μορφών. Χείρες επί γονάτων.

4)     Πηλίνη πλάξ με πάτινα, αποκεκρουμένη την άνω αριστ. γωνίαν. Πολεμιστής πεσών επί του εδάφους, υψώνει την ασπίδα, προφυλασσόμενος από Αμαζόνα, ετοίμην να του καταφέρει κτύπημα.

5)     Οκτώ νομίσματα: α) Βασιλέως Δημητρίου, κίβδηλον. β) Μικρόν αργυρούν, Τουρκικόν; γ) Χαλκούν,  δ) Χαλκούν Ρωμαϊκών χρόνων. ε) Ασσάριον Κωνσταντίνου ΙΙ, ζ-η) Τρία χαλκά εφθαρμένα (τ΄ανωτέρω κατά πρόχειρον εξέτασίν των υπό Μ. Οικονομίδου).

6)     Πέντε χαλκαί πόρπαι: Δύο Θεσσαλικού τύπου με ταινίαν μεταξύ των σφαιριδίων (συλ. BliukoebergΤ.Π) επί των πλακών κομβίον. Της μιας αποκεκρουμένη η βελόνη και η πλάξ, της άλλης το ήμιον της βελόνης. Τρίτη Θεσσαλικού τύπου, μάλλον τύπου VI. 23. Ελλείπει η βελόνη. Τετάρτη τύπου ΧΙΙ (Μ. Ασίας) ελλιπής την βελόνην. Φέρει επί του τόξου 2 δακτυλίους με κοκκίδας και καταλήγει εις κφλ(κεφαλή); λέοντος. Πέμπτη τύπου XII, 16c. Φέρει έως του τόξου 5 διακοσμητικούς δακτυλίους με αυλακώσεις και απολήξεις εις ανθόμιον. Ελλείπει η βελόνα. Τεμάχιον πιθανόν μίας ακόμη πόρπης (αριθ. Ευρετηρίου συλλογής χαλκών 17.715 έως 17.719 Ε.Α.Μ.)

7)     Χαλκούς κρίκος (συμφυής μετά ετέρου τμήματος, πιθανόν εκ πόρπης ζώνης Μεσαιωνικής; (Χ - 17714 Ε.Α.Μ.)

8)     Ζεύγος χρυσών ενωτίων υπό μορφής περιστερών (Χρ. 1474 Ε.Α.Μ.) 

   Όπως προκύπτει και από το προς εμέ ανωτέρω υπ΄αριθμ πρωτ. 5345/2014 έγγραφο του Ε.Α. Μουσείου αλλά και από το Βιβλίο εγγραφής και περιγραφής των ευρημάτων που μελέτησα ο ίδιος η προέλευση «Εκ της Αργιθέας Θεσσαλίας» έχει γραφεί εκ των υστέρων στο Βιβλίο Εισαγωγής του Εθνικού Μουσείου, όπως και η παρατήρηση «βλ. άρθρον Μ. Παρασκευαΐδη εν Καθημερινή 24-1-1963»).

  Κατά τη γνώμη μου υπάρχει λόγος διευκρινιστικός των σημειώσεων αυτών και είναι ο εξής: Ο αρθρογράφος Μίλτης Παρασκευαϊδης στο άρθρο του έκ παραδρομής αναφέρει ως τόπο ευρέσεως την Αργιθέα Τρικάλων και ενώ το ορθόν είναι Αργιθέα Καρδίτσας – αφού το 1963 ο Νομός Καρδίτσας ήταν ξεχωριστός πλέον από δεκαετίες και όχι επαρχία του Ν. Τρικάλων).

   Στο αυτό Βιβλίο Εισαγωγής του Εθνικού Μουσείου και στις παρατηρήσεις αναφέρεται ότι <<ηγοράσθησαν παρά του κ. Θωμά Αποστολοπούλου, κατοίκου Αγ. Κωνσταντίνου 23 -Καρδίτσης>>

(Απόφασις 6116/ 10-5-63, Αριθ. Πρωτ. Μουσ. 276/11.5.63, Συνεδρία Αρχ. Συμβ. 21/63) και παρακάτω ότι τα ευρήματα χαλκού < έλαβον αριθμούς ευρετηρίου χαλκών 17.714 – 17.719 το 1974 >.

   Το ποίος ήταν ο Θωμάς Αποστολόπουλος, πωλητής των αρχαίων αντικειμένων στο Υπουργείο Πολιτισμού, τι επαγγέλετο, πως και με ποίον τρόπον περιήλθεν ο αρχαιολογικός αυτός θησαυρός της Αργιθέας εις χείρας του, αν του ενεχειρίσθησαν εις αυτόν από Αργιθεάτην ή άλλον τινα έναντι ανταλλάγματος ή όχι ουδεμίαν σήμερον σημασίαν έχει αφού αυτά, κατά τον ανωτέρω τρόπο, διεσώθησαν και κοσμούν τις εκθέσεις του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Ελλάδος διασώζοντας και διαδίδοντας και την Ιστορία της Αργιθέας.

   Σημασία επίσης για την Αργιθέα έχει πως ξεκαθαρίζει οριστικά για εμάς τους Αργιθεάτες ότι αυτά ευρέθησαν στο Χωριό Αργιθέα (παλιό Κνίσσοβο) και προφανώς στη θέση <<ΕΛΛΗΝΙΚΑ>> όπου υπάρχει σημαντικός αρχαιολογικός χώρος και όπου τα τελευταία χρόνια με τις επιστάμενες αρχαιολογικές έρευνες (επικεφαλής ο αρχαιολόγος Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης) ανευρέθησαν πλείστα όσα μεγάλης αρχαιολογικής - ιστορικής αξίας που σήμερα κοσμούν το Αρχαιολογικό Μουσείο της Καρδίτσας!!!

   Έτσι διαλύεται η πλάνη περί ευρέσεως αυτών στο Καταφύλλι Αργιθέας (τα αρχαία Σελιπιανά).

   Σημασία επίσης για εμάς τους Αργιθεάτες έχει πως για πρώτη φορά λαβαίνουμε γνώση από τη Δνση του Αρχαιολογικού Μουσείου ότι πέρα από τα χρυσά ενώτια-περιστέρια υπάρχουν εκεί και τα ανωτέρω αναφερθέντα χάλκινα αρχαιολογικά ευρήματα!!!

   Πάντως από το Χωριό Αργιθέα οι πληροφορίες μου είναι πως οι μεγαλύτεροι τα θυμούνται μέχρι το 1957-58 στον Αη Γιάννη αλλά όχι με σιγουριά για την ημερομηνία. Μετά εξαφανίστηκαν. Ο περισσότερος κόσμος νόμιζε πως είναι μπρούτζινα γιαυτό και ήταν κρεμασμένα στις καντίλες μπροστά στην ωραία πύλη του Αη Γιάννη, στον παλιό Αη Γιάννη - στην παλιά εκκλησία και όταν έγινε η καινούργια και πήραν το παλιό τέμπλο από τότε και μετά χάθηκαν. Από τότε και μετά δεν τα έψαξε κανένας γιατί νόμιζαν πως δεν είχαν αξία. Υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, ότι ουδέποτε αυτά ήσαν εκεί στην εκκλησία και ότι <<έφυγαν σε ξένα χέρια>> από τον ευρόντα αυτά στη θέση ΕΛΛΗΝΙΚΑ του Χωριού τους.

   Τα ενώτια αυτά προκαλούν πραγματικά θαυμασμό - αφού είναι εξαιρετικής - λεπτεπίλεπτης τέχνης. Ήταν αναγκαία για την εμφάνιση των γυναικών τα ενώτια από αρχαιοτάτων χρόνων σε κάθε δημόσια και επίσημη εκδήλωση.

   Χωρίς να είμαι ο ειδικός,οι τεχνίτες των συγκεκριμένων κοσμημάτων τα εμπνεύσθηκαν από τα περιστέρια και έδωσαν αυτό το καταπληκτικό ζευγάρι ενωτίων και ένα αριστούργημα στην αρχαιολογική μας ιστορία και στην <<κοσμηματική εντύπωση>> με βάση το χρυσό!!!

   Η μικρογλυπτική τέχνη επάνω τους με επιφάνεια (αν έτσι μπορούμε να την πούμε) μόλις 2,5 - 3 cm μήκους απέδωσε θαυμάσια και αυτό οφείλεται στις δυνατότητες του κοσμηματοτεχνίτη.

   Στην αναπαράστασή του απέδωσε κυρίαρχα και με απλότητα αποτύπωσε εδώ το σώμα και την εικόνα του περιστεριού, εξασφαλίζοντας έτσι και τη μοναδικότητα στα ενώτια αυτά!!!

    Η εργασία μου αυτή αφιερώνεται στη νέα γενιά της Αργιθέας με την προτροπή, μεταξύ άλλων, να αγαπάει τον Τόπο, την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Ελλάδας (ΑρχαιοΕλληνικό και ύστερους), να ερευνάει και να μαθαίνει διαδίδοντας τη γνώση και τότε θα έχει τη μεγαλύτερη χαρά, θα νιώθει υπερήφανος που είναι Αργιθεάτης, που είναι Έλλην!!!!

   Δεν είναι και λίγο, αρχαιολογικά θέματα από την Αργιθέα να έχουν πιάσει στασίδι στο Κεντρικό Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας. Είναι τιμή μας!!!

   Εγώ ανασήκωσα ένα ξελιθισμένο μονοπάτι της Ιστορίας μας. Έλυσα και τη δική μου ατελή γνώση και την επέκτεινα.

   Θα επισκεφθώ εκ νέου το Ε. Α. Μουσείο για να λάβω στοιχεία και φωτογραφίες για τα χάλκινα και άλλα ευρήματα και εν καιρώ θα σας τα παραθέσω.

   Η γνώμη μου είναι πως συμπατριώτισσες και συμπατριώτες εξ Αργιθέας με σπουδές και αντικείμενο την Ιστορία και την Αρχαιολογία ημπορούν, με πλειότερες από εμένα επιστημονικές σε αυτούς τους Κλάδους γνώσεις και δυνάμεις, να συνεχίσουν την έρευνα έτι περαιτέρω. Θα είμαι στη διάθεσή τους.

   Ευχαριστώ και πάλι τη Δ/νση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για την άμεση αποδοχή του αιτήματός μου και την ευγενή προφορική και γραπτή ενημέρωσή μου!!!

   Το Ελληνικό Πνεύμα το έχουν ενστερνισμένο στην καρδιά τους, στην ψυχή τους και στο νου τους!!!