Ένα κομμάτι της ζωής και της ιστορίας του Ανθηρού
Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου
Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΕΜΠΡΟΣ με την Κυρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ για πάνω από 62 χρόνια και ο ΑΔΑΜΑΚΟΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΑΣ με την Κυρία ΠΑΝΑΓΙΩ για κοντά 50 χρόνια κρατάνε ανοιχτά τα καφενεία - παντοπωλεία τους στο Ανθηρό Αργιθέας Καρδίτσας, έχοντας γράψει ιστορία στο χωριό μας.
Ως παλιά φρουρά, με το δικό του χαρακτήρα και ίσκιο ο καθένας τους και με τον επαγγελματικό τους αγώνα σε δύσκολα χρόνια για να ζήσουν τις φαμελιές τους, με την καλοσύνη τους, τα αστεία τους και το χαμόγελό τους εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν ακόμα το Ανθηρό έχοντάς το
<<φυλάσσοντας Θερμοπύλες>>!!!
Σε αυτά τα καφενεία χτύπαγε και χτυπάει η καρδιά του Χωριού μας και σε αυτά ο κάθε επισκέπτης θα πάρει μια πρώτη εικόνα της ζωής των κατοίκων….
Μέσα τους και πίσω τους, στην αχλύ του χρόνου, κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία αφού σε αυτά ήπιαν το καφεδάκι τους, το τσιπουράκι τους, έφαγαν και το λουκούμι Ανθηριώτες γεννημένοι προ του 1900 μολογώντας για όσα έζησαν στο διάβα της ζωής τους!!!
Ήταν και είναι κέντρα κοινωνικής ζωής και πολιτικής!!!
Εδώ η Βουλή του Χωριού και τα καμάρια της πολιτικής για τα τοπικά και γενικά πολιτικά πράγματα, (δίχως να λείπουν και οι αντιπαραθέσεις) με αφηγητές και ρήτορες παλιούς συγχωριανούς που μολογούσαν για όσα είδαν και πέρασαν στη ζωή τους (π.χ. ο αείμνηστος ξυλουργός μπάρμπα Κώστας Στούμπος, γνωστός μας ως Μανάλης, που μεταξύ άλλων μας έλεγε τότε: <<πίσω τα χειρότερα...>> ή <<θα ρθεί καιρός που το παιδί θα ψάχνει το χωράφι του πατέρα του και δε θα το βρίσκει...>> και εμείς, νέοι τότε, δεν τον καταλαβαίναμε. Να όμως που ήρθαν αυτά που έλεγε κι ας ήταν και αγράμματος).
Εδώ ο πρωϊνός και ο βραδυνός καφές ή το τσιπουράκι για τους μαστόρους και άλλους επαγγελματίες, κι ο ταχυδρόμος να μοιράζει τα γράμματα.
Εδώ ο Πρόεδρος του Χωριού με το Γραμματέα, οι παππάδες, οι δασκάλοι και καθηγητές, οι χωροφυλάκοι, οι γιατροί, οι δασικοί κ.α.
Ήταν βλέπετε κέντρα συνάντησης για αναψυχή και ειδήσεων αφού κάθε είδηση του Χωριού, χαρμόσυνη ή λύπης, από εδώ περνούσε και αυτή <<άκσα αυτό και αυτό στο καφενείο σήμερα…>>.
Εδώ τα χαρτοπαίγνια, εδώ και τα γλεντάκια, εδώ και τα κουτσομπολιά…..εδώ και τα τηλέφωνα για επικοινωνία, αφού δεν υπήρχαν ακόμα στα σπίτια.
Εδώ και τα βασικά είδη (είδη παντοπωλείου - από βελόνι ως... ως…, εδώ όλα…) και για όσους δεν είχαν χρήματα (είδος εν ανεπαρκεία τα χρόνια εκείνα) δούλευε και το δεφτέρι με τα βερεσέδια που κρατούσαν οι μαγαζάτορες ώσπου να πουλήσουν τα αρνιά ή να τους στείλουν τα ξενιτεμένα παιδιά και να ξεχρεώσουν, ακόμα και με αυγά ή με στάρι και καλαμπόκι η πληρωμή ή και με εργατικό μεροκάματο ψώνιζαν αρκετοί Χωριανοί.
ΑΝΤΡΕΑΣ & ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΣΕΜΠΡΟΥ
Καφενείο - παντοπωλείο
Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΕΜΠΡΟΣ, που γεννήθηκε στο Καρνέσι Λαγκαδίου Ανθηρού το 1936, είναι γιος του μπάρμπα Αποστόλη Σέμπρου του Νικολάου (από την Οξυά) και της Μαρίας θυγ. Ηλία Παπαδημητρίου ή Κανάτα. Αδερφές του η Σταυρούλα συζ. Νικολάου Ζαρούλα, η Χρυσούλα συζ. Κωστάκη Κλάρα και η Ευσταθία συζ. Κων/νου Καλλιώρα και αδερφός του ο Δημήτριος Σέμπρος.
Μικρός - μικρός, τον έστειλαν οι γονείς του στην Οξυά (χωριό του πατέρα του), εκεί στα Βαένια στο Λάμπρο Πάνο για τζιοπάνο στα ζωντανά του. Δεν του άρεσε όμως και επέστρεψε στο Ανθηρό και όταν τον ρώτησαν οι γονείς του γιατί έφυγε, τους είπε: <<Εγώ θα πάω ράφτης>>.
Έμαθε τη ραπτική κοντά στον Ηλία Αστεριάδη Καναβό.
Ο ίδιος θυμάται και μου μολογάει σε συνέντευξη που του πήρα:
[... Γονήδες μου ο Αποστόλης Νικολάου Σέμπρος από το Στεφάνι Οξυάς και η Μαρία Ηλία Παπαδημητρίου ή Κανάτα από το Καρνέσσι, Νονός μου ο Κώστας Γκέκας από τα Βαένια Οξυάς που τον είχε βαφτίσει ο πατέρας μου.
Στο Καρνέσι ο πρώτος που λογάριαζαν ήταν ο μπάρμπας μου και πατέρας σου Νικόλας, ψηλός, λεπτός, όμορφος και δυνατός. Ήταν παλληκάρι!!! Και το Λία Πατσιαούρα και το Βάϊο Αζακά, κι αυτούς τους λογάριαζαν και τους σέβονταν!!!
Το 1947 επαναπατριστήκαμε εδώ από το Μουζάκι που είχαμε κατέβει με τον εμφύλιο. Τι περασάμαν... μη συζητάς…. αναστέναζε η Πατρίδα και ο Λαός, δεξιοί και αριστεροί.
Πήγα στο Λία Καναβό, στο Λία Ράφτη κάνα ξάμηνο και έμαθα τη ραπτική και μετά πήγαινα και έραβα στα Χωριά των Φαρσάλων.
Παρέα δε με το σπουδαίο ράφτη μπάρμπα Σόλωνα Καναβό και με τη μηχανή στον ώμο πηγαίναμε στην Καλη Κώμη, στα Ελληνικά, στο Βαλκάνο ως πέρα το Κοθώνι. Λίγες οι παράδες, φτωχός ο κόσμος όπως όλοι μας… αλλά κάτι μαζώναμε για μας και τα σπίτια μας...
Πήγα για φαντάρος και όταν απολύθηκα άνοιξα ραφείο στου πρωτομπάρμπα μου και γραμματέα Κώστα Βαγγελή, στον Κάτω Κόσμο. Εκεί εμπορευόμαστε και αλεύρια με τον γαμπρό του και γείτονα Κώστα Αζακά.…
Ο Κώστα Στούμπος (μαντράχαλο τον λέγαμε), Πρόεδρος του Χωριού και φίλος του πατέρα μου, μού ΄πε για προξενιό για ένα κορίτσι στους Μπαλατσουκαίους στην Καληκώμη.
Εγώ όμως είχα βάλει στο μάτι την ανεψιά του την Πηνελόπη (κόρη της αδερφής του Σοφίας Χας Γεωργίου Βαλάση) που ήταν και μοδίστρα (είχε μάθει κοντά στην Πανδώρα του Μπακογιάννη) και έστειλα τον πατέρα μου και τη ζήτησε...και μου την έδωσαν.
Έτσι από το Λαγκάδι, μετά τον αρραβώνα μας με την Πηνελόπη (με την οποία αποχτήσαμε και μεγαλώσαμε πέντε παιδιά (τον Αποστόλη, τη Λουκία, την Ελένη, τη Μαρία και το Γιώργο) ξεκινήσαμε να χτίσουμε το πρώτο σπίτι για να στήσω το ραφείο και να μένουμε.
Ίσιασα το χωράφι, έφκιασα ασβεσταριά και το κάτω σπίτι τόχτισαν κάτι Καλυβαίοι, ήταν 4-5.
Μετά τα περίλαβε ο μπάρμπα Σπύρος ο Ζουμπουρλής.
Τα πολλά αγκωνάρια ήταν από το παληό Οικονομαίϊκο που το γκρέμισαν οι βόμβες των Ιταλο-Γερμανών, όταν βομβάρδισαν το Ανθηρό γιατί ήταν εδώ αντάρτες του ΕΛΑΣ και είχαν νοσοκομείο στο Δημοτικό Σχολείο. Τότε σκοτώθηκαν 3 καλαντζήδες από το Μουζάκι (Κρεμμύδας, Βώπης και ένα παιδί, αν θυμάμαι καλά). Να σημειώσεις ότι στο παλιό Δημοτικό Σχολείο έρχονταν και Μεταβατικό Δικαστήριο και γίνονταν δίκες.
Όταν έφκιανα τα σπίτια είπα στο μπάρμπα Θύμιο Παπαδημητρίου που ήταν δασικός: <<μπάρμπα θέλω ξύλα για το σπίτι, να με αφήκς να πάρω για ματέρια και καβαλάρη και στριπίτσια.
Σύρε μού πε νύχτα, αλλά φλάξ να μη σε πιάσουν γιατί τότε θα σε καταγγείλω>>.
Το τσιάτισα και το σκέπασα νύχτα και σε αυτό έραβα και είχα και αλεύρια. Μετά που έφκιασα και το δίπλα, παράτησα τη ραφτική, έδωσα τη μηχανή στην αδερφή μου Χρυσούλα και έστησα μαγαζί - καφεπαντοπωλείο που τόχω ως σήμερα κοντά 61 χρόνια.
Είχαμε και φορτηγό για μεταφορές με τα παιδιά μου Αποστόλη και Γιώργο, ακόμα και σκαπτικά μηχανήματα, μέχρι που έφυγαν και έγιναν υπάλληλοι.
Στα κτίσματα αυτά στεγάσθηκαν κατά διαστήματα το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Ταχυδρομείο και σήμερα στεγάζεται το Ιατρείο.
Πολιτεύτηκα με το Δημοσθένη Μπακογιάννη και το Γιώργο Μπαλάνο και έκανα και Αντιπρόεδρος του Χωριού.
Βγάλαμε δουλειά, κάναμε και λάθη.
Έκανα και 20 χρόνια Πρόεδρος στο Συνεταιρισμό.
Τι έχεις να μας πεις για την Πηνελόπη Αντρέα;
Εγώ τι να σας πω, την ξέρετε μοναχοί σας. Αυτή πρώτα περιμένετε οι περισσότεροι να σας φκιάσει τον καφέ!!! Έχει καλύτερο χέρι από μένα!!!
Δεν την έχω μόνο σύζυγο και μάνα των παιδιών μας, την έχω και στύλο εδώ στο μαγαζί, σε όλα!!!
Με την Πηνελόπη φκιάσαμε και μεγαλώσαμε 5 παιδιά, τα παντρέψαμε, πήραμε καλές νύφες και καλούς γαμπρούς που μας χάρισαν 11 εγγόνια και από αυτά κρατάμε στην αγκαλιά μας σήμερα 7 δισέγγονα, περιμένοντας και άλλα!!!
Εμάς πέρασαν τα χρόνια Μενέλαε.
Τώρα εσείς, οι νεότεροι από μας, να αγωνάτε για το Χωριό μας και τον Αργιθέα, να κρατηθεί ο Τόπος!!!].
ΑΔΑΜΑΚΟΣ & ΠΑΝΑΓΙΩ ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
Καφενείο - παντοπωλείο
Ο Αδαμάκος Παπαρούνας, από την ιστορική οικογένεια των Παπαρουναίων, γιος του Νικολάου και της Βασιλικής Παπαρούνα με αδερφές του τις Αργυρή, Ισαβέλλα, Ανδρονίκη, Σοφία και Ευθυμία (Μία) και αδέρφια του τους Γιώργο και Κώστα (οκτώ αδέρφια με εκείνον), γεννήθηκε στο Ανθηρό το 1939 και σήμερα βαίνει αισίως στα 83 του χρόνια!!!
Το πατρικό τους σπίτι μέσα στον κέντρο του Ανθηρού, πετρόκτιστο και πλακοσκέπαστο, δίπατο με εξαιρετικά ταβάνια!!!
Ο αείμνηστος πατέρας του, που τον έζησα και τον θυμάμαι καλά, ο μπάρμπα Νίκος, Παπαρούνας ήταν σεβαστός στους Ανθηριώτες, με λόγο, με βαρύνουσα γνώμη και όταν ήταν υπεύθυνος του ΕΛΑΣ - ΕΑΜ, διατελέσας στην Επιμελητεία του με τους Σωτήρη Μπλατσή και Ηλία Καναβό ή Γιάννη, ήταν παράδειγμα, αφού πρώτος έδιδε τα δικά τους και καλύτερα ζωντανά και ότι άλλο για ενίσχυση (παρά τη 10μελή τους οικογένεια) και μετά ζητούσε από τους Χωριανούς την προσφορά!!!
Στη διάρκεια δε του εμφυλίου φύλαξε και γλίτωσε πολύν κόσμο και έχουν να τον θυμούνται και να τον μολογάνε οι παλιοί Ανθηριώτες με καλά λόγια!!!
Το πρώτο του επάγγελμα του ΑΔΑΜΑΚΟΥ ήταν κυρίως γεωργοκτηνοτρόφος αλλά και σε άλλες εποχιακές δουλειές (στις ελιές, στα βαμπάκια, στις κομπίνες για στάρια κ.α.).
Μετά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ήρθε η ώρα της παντρειάς για οικογένεια και το 1965 αρραβώνιασε και παντρεύτηκε την αγαπημένη του ΠΑΝΑΓΙΩ Στυλιανού ΚΟΡΛΟΥ, από τους Αγίους Αποστόλους Ανθηρού, με την οποία απόχτησαν και έχουν 3 παιδιά (το Νίκο, τον Ηλία και τη Βασω) επιστήμονες, αγαπητά και καταξιωμένα στην Κοινωνία (Ο Νίκος, Καθηγητής Φυσικός και διορισμένος στο Βόλο, ασχοληθείς με τα κοινά της Αργιθέας και με το Συλλογικό μας Κίνημα και διατελέσας και Πρόεδρος του Συλλόγου Αργιθεατών Μαγνησίας, μέλος του Δ.Σ της ΠΟΑΣ - Ο Ηλίας, Χημικός και με σημαντική εταιρεία στην Αττική και η Βάσω, υπάλληλος στη Βουλή των Ελλήνων), από δε τα παιδιά τους έχουν 7 εγγόνια που όλα τους είναι συνδεδεμένα και αγαπούν το Ανθηρό!!!
Ο Αδαμάκος από το 1980 ασχολήθηκε με το γενικό εμπόριο, έχοντας και φορτηγό αυτοκίνητο για μεταφορές.
Μετά το θάνατο του αδερφού του Γιώργου Παπαρούνα το 1992 άνοιξε καφεπαντοπωλείο που το διατηρεί μέχρι και σήμερα, περισσότερο τώρα πλέον για να μας φιλεύει παρά για να σοδεύει.!!!
Διετέλεσε Κοινοτικός Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος της Κοινότητας Ανθηρού με Πρόεδρο το Γιώργο Μπαλάνο, μέλος και Πρόεδρος του Γεωργοκτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Ανθηρού, Μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Αγίας Παρασκευής Ανθηρού για 10 χρόνια, μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Αηλιά για 5 χρόνια, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στα κοινά του Χωριού μας. Διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής Ν.Δ.
Σε οίκημά του στεγάσθηκε για κοντά 15 χρόνια ο Υγειονομικός Σταθμός Ανθηρού, όταν τότε ήταν επανδρωμένος με γιατρούς και μαία.
Γνώστης όσο λίγοι της ιστορίας του Ανθηρού και πολλών ζητημάτων του και ιδίως της υπόθεσης του Κτήματος της Αγίας Παρασκευής στη Σπηλιά, αντικειμενικός και καλός συζητητής - όπως ο αείμνηστος αδερφός του Γιώργος Παπαρούνας, χωρίς να τα διπλώνει τα πράγματα!!!
Έχω στα αρχεία μου συνεντεύξεις που πήρα από τον Αδαμάκο για διάφορα ζητήματα, ιστορικά και άλλα, του Ανθηρού και της Αργιθέας και κάποια στιγμή θα βγάλουν το ψωμί τους!!!
Η Κυρία ΠΑΝΑΓΙΩ, πρόσχαρις, να σε καλοδεχτεί και να σε φιλέψει φέρνοντας από το σπίτι ό,τι καλό έχει (πρισμόπιτες, πλαστό, τσαλαφούτι κ.α.)!!!
Αν δείτε δε τα παραδοσιακά υφαντά της και τα κεντίδια από τα χέρια της, από όταν ήταν κοπέλα, μόνο θαυμασμό σας βγάζουν!!!
Με την ευκαιρία της εδώ ανάρτησής μου τιμής ένεκεν για τις παραπάνω δυο επαγγελματικές οικογένειες, του ΑΝΤΡΕΑ ΣΕΜΠΡΟΥ και του ΑΔΑΜΑΚΟΥ ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ, κρίνω σκόπιμο, αναθυμούμενος τους Ανθηριώτες επαγγελματίες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στον εκεί χώρο του Χωριού μας, για την ιστορία να κάμω μια αναφορά και στους παλιότερους, είτε είναι εν ζωή είτε όχι, γιατί όλοι τους προσέφεραν στην υπόθεση του Ανθηρού και της Αργιθέας. Αυτοί ήταν οι:
Στον Κεντρικό οικισμό του Ανθηρού:
Λεωνίδας Σακκάς
Λάμπρος Νικ. Παπαδημητρίου ή Ζουμπούκης
Δημήτριος Νικ. Παπαρούνας
Κώστας Αντωνάκης
Κώστας Ιω. Ευαγγέλου (Ο Κάτω Κόσμος)
Γεώργιος Νικ. Παπαρούνας
Γρηγόρης Νικ. Μπλατσής (δικό του στου παπά Μήτσιου και αργότερα του Συνεταιρισμού)
Θεοφάνης Γ. Τσιούμας & Κώτσιος Ιω. Ρίζος
(στεγάθηκαν πρώτα στου παπά Μήτσιου και μετά από καταστροφική πυρκαγιά σε ιδιόκτητο κτίσμα στα Ριζέϊκα - από παραχώρηση οικοπέδου του Ηλία Θάνου).
Χρήστος & Ηλίας Κ. Γκουμάνης.
Αθανάσιος Γάλλος - Παύλος Αθαν. Γάλλος μετά της συζύγου του Σοφίας.
Κωτσιάς Παπαδόπουλος (περίπτερο).
Γώγος Γάλλος (περίπτερο).
Αλεξάκης Κορλός (κρεοπωλείο, παντοπωλείο κ.λπ).
Σόλων Ιω. Ρίζος.
Λεωνίδας Κ. Στούμπος (περίπτερο -μαναβική).
Νίκος Ζαρούλας (άλευρα & Γαλατάδικο).
Κώστας Βάϊου Αζακάς - (άλευρα κ.λπ. στον Κάτω Κόσμο με τον πεθερό του Κώστα Ευαγγέλου).
Μπάμπης Γ. Καναβός - για 2 περίπου χρόνια το καφενείο- εστιατόριο του Παύλου Γάλλου, όταν είχε φύγει στην Αμερική.
Κώστας Χρ. Γουμάνης - Ξενώνας ΧΡΙΣΤΙΝΑ.
Αναστάσιος Δημ. Ευαγγέλου (ΠΙΣΙΝΑ).
Οικισμός Λαγκαδίου:
Κώτσιος Περ. Τσιώνος.
Ηλίας Ντρισμπιώτης.
Θεοφάνης Ηλία Κουτής.
Κωστάκης Ιω. Κλάρας.
Οικισμός Μεταμόρφωσης (Κατουσίου):
Αλκιβιάδης - Μιλτιάδης Μπακογιάννης, Δέσπω και Λεωνίδας Αλκ. Μπακογιάννης.
Δημοσθένης Κοθώνας.
Γιώργος Τσιούνης.
Δήμητρα Μπακογιάννη - Θοδωρής Κοθώνας (ξενώνας το ΚΑΤΟΥΣΙ).
Υιοί Σωτηρίου Περ. Κουτή - Το Σχολαρχείο 1995-96.
Οικισμός Αγορασιάς:
Κωνσταντίνος Θ. Μπαλάνος μετά της συζύγου του Ανδρονίκης (πασίγνωστος ως Κρανιάς).
Βασιλάκης Μιλτ. Μπακογιάννης.
Βασίλειος Αρ. Χασιώτης.
Σταύρος Δημοσθ. Καναβός - Δημητρούλα.
Περικλής Χύτας & Αγορή Χύτα.
Κεφαλοχώρι το Ανθηρό, είχε κόσμο εκείνα τα χρόνια και πληθώρα υπηρετούντων υπαλλήλων (δασκάλων, καθηγητών, ιατρών, αστυνομικών, δασικών, αγροφυλάκων, ταχυδρόμων κ.α.) και όλοι τους οι παραπάνω αναφερθέντες επαγγελματίες κρατούσαν, όλο το χρόνο, ανοιχτά τα μαγαζιά τους, ανάβοντας σόμπα για να πυρωθούμε, να πιούμε τον καφέ μας και ένα τσίπουρο, να ψωνίσουμε.
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΗΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα λειτουργούν και μας ξεντροπιάζουν σαν Ανθηρό, που είναι και έδρα του Δήμου Αργιθέας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους <<Ο ΠΑΛΙΟΣ ΜΥΛΟΣ>> της οικογένειας του Προέδρου του Χωριού Γιώργου Ευαγ. Κωτή στη ζηλευτή και πανέμορφη θέση της Πηγής Γκούρας - μέσα στα δασιά πλατάνια, τα Καφε - Παντοπωλεία του ΑΝΤΡΕΑ και του ΑΔΑΜΑΚΟΥ, το καφέ - εστιατόριο της ΜΙΜΙΚΑΣ και του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ στην Πλατεία, το καφέ - παντοπωλείο της ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ χήρας Σταύρου ΚΑΝΑΒΟΥ στην Αγορασιά και το Καλοκαίρι των οικογενειών του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΟΥΝΗ και ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ στο Κατούσι.
Να το πω και να το γράψω ευθέως:
Χωριό δίχως σχολείο και παππά και δίχως μαγαζιά, είναι κλειστό.
Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά τα καταστήματα και για μας και για τους επισκέπτες του Ανθηρού!!!
Για το λόγο αυτόν και έχοντας ως αρχή μου να τιμάω ανθρώπους εν ζωή για την παρουσία τους και την προσφορά τους στον Τόπο μας έγραψα τις παραπάνω αράδες για τον ΑΝΤΡΕΑ και την ΠΗΝΕΛΟΠΗ, για τον ΑΔΑΜΑΚΟ και την ΠΑΝΑΓΙΩ, ως τους παλιότερους καταστηματάρχες του Ανθηρού, κάνοντας και μια ίστορική αναφορά και στους παλιότερους, αλλά και στους νεότερους!!!
Να είναι δε με τις οικογένειές τους πάντα καλά!!! Είναι τα ίσκια του Ανθηρού!!!
11.2.2023
Μενέλαος Παπαδημητρίου
